Trots

Ken je die mensen die zonder gene over kun kids kunnen blijven praten... zo kan ik ook zijn!
Hoe moe, verdrietig om niets en overprikkeld ik een aantal maanden geleden was tijdens het begin van mijn burnout, hoe energiek, trots en bewust ik nu ben.... en het toverwoord in dit verhaal is denk ik bewust!

Niemand trekt het oneindig lang vrolijk, hard werkend en in balans te zijn zonder zich bewust te zijn wat hij/zij trekt, wat je energiepeil is en of je weer moet ontspannen om jezelf op te laden.
Ik vind dat op het moment echt in kleine momenten zoals mezelf even terug trekken op het toilet als het me even teveel is, een boek pakken of te tuinieren. Of beter gezegd, luisteren naar mijn lichaam en het signaal naar anderen afgeven NU EVEN NIET! hihi... en het werkt, hierna ben ik weer beschikbaar voor iedereen.
Gelukkig kan ik weer genieten van al die andere momenten dat ik me niet terug trek... op mijn werk met mijn leuke collega's, met vrienden en vooral met mijn man en kinderen! En daar ga ik.....

Ze zijn echt zó schattig! Naast die eigenwijze nukken af en toe, kunnen ze zo lief samen spelen en dan heb ik het over èn mijn man èn kinderen om precies te zijn. Trots dat ik ben, kijk ik er elke dag naar uit ze wakker te zien worden, de dag samen door te brengen of ze na een werkdag weer op te halen bij het kinderdagverblijf of opa&oma en elke keer weer verliefd te worden op hun grijns als ze me zien!