Andere moeders hebben lieve kinderen, soms ondeugend of zelfs boefjes, maar ik, ik heb draken! Een meisje van 5 en een jongen van 1 jaar.
Dacht ik dat mijn dochter soms kon uitproberen... mijn zoon heeft alles in 1,5 jaar ingehaald :-)
Nu kan ik het op dit moment van mijn leven gewoon minder goed hebben natuurlijk. Ik ben snel geïrriteerd en dat is bij kinderen nu bijna niet te voorkomen.
Gillen, ruzie maken, gooien met spullen... ja, inderdaad, het gaat er hier heftig aan toe. Ik durf er dan ook voor uit te komen. Ik word soms boos om het feit dat moeders niet durven of mogen klagen. Het is allemaal een roze wolk! Moeders houden dat jammer genoeg zelf in stand heb ik het idee.
Nu ben ik bij het puntje loslaten gekomen en dat is dus een groot ding voor mij. De controle wil ik graag behouden en dat lukt niet altijd meer bij alles. Om de balans weer terug te vinden, is het dan ook noodzaak om meer te ontspannen en de boel de boel te laten.
Nu ik doordat ik in de ziektewet zit alleen maar thuis ben, is het dan ook een eerste stageplek...
Van alles achter de kinderen aan op te ruimen, naar een boek kunnen lezen terwijl ze heerlijk spelen. Nu zie ik niet altijd meer de rommel, maar ook het plezier. Daar ben ik best trots op! Ook op mijn lieve draakjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten