Het afgelopen weekend begon ik gestresst na een pittige week waarin ik teleurgesteld ben door collega's en het mezelf zo aantrok. Dit is juist wat een leerpunt is voor mij. Niet iedereen kan en hoeft mij aardig te vinden... waarom is dat dan zo aangeboren bij mij?
Doordat ik elke keer bij mijn psycholoog op scherp wordt gezet en daardoor beter leer inzien dat ik het bij mezelf moet zoeken... Ik moet het doen, ik moet grenzen aangeven en voor mezelf opkomen.
Ik heb geprobeerd het los te laten en echt ontspannen momenten gehad. Heerlijk verdwijnen in een boek, lachen met mijn zoon die zo van stunten houdt, achter mijn dochter aanrennen die net fietst, met mijn mannetje op de bank naar tour du jour kijken en schrijven. Het doet me goed dingen van me af te schrijven. Ook al ben ik maar een beginneling, ik geniet ervan!
Ontspannen en vermoeid tegelijk eindig ik het weekend met een heerlijk glas rode wijn en denk aan wat mijn moeder altijd zei vroeger als ik gespannen was of veel piekerde.. 'denk niet aan de dag van morgen, de dag heft genoeg aan zichzelf'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten