Gevoelens, ik heb er zoveel verschillende... mijn man vraagt welke ik er nu is een paar dagen geleden. Als grap misschien, maar ik begrijp de essentie van de opmerking. Geïrriteerd, verdrietig, boos, vrolijk, ik kan best van stemming wisselen, hihi! Normaal, maar ik merk wel dat ik op het moment erg gevoelig ben.
Van de irritatie van mijn ruziënde kinderen, naar het medeleven voor een kennis die haar dochter voor het eerst naar het kinderdagverblijf gaat brengen en van vrolijkheid door mijn grappige collega's naar tranen door een liedje van Beste singer song writer op tv. Ik zit in een emotionele achtbaan!
Zijn het nog de hormonen van mijn laatste zwangerschap of gewoon het vrouwzijn op zich met al haar pieken in emoties?
Precies op zo'n dag word ik gebeld door een medewerker van SOS kinderdorpen. Ze vertelt me over de kinderen daar die de hulp zo hard nodig hebben zonder eigen ouders. Het nieuwe dorp aan de ivoorkust wordt gebouwd en daar kan ik aan mee helpen... Daar ben ik nu denkend aan mijn eigen kinderen toch helemaal niet tegen bestand? Normalitair kan ik daar nee tegen zeggen, maar nu is het ja. Een heel goed doel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten